Shoqja e Nënës sime

Nura Amin

Abla Safa ishte shumë e bukur dhe e hijshme. Ajo kurrë nuk u martua dhe nuk u dashurua kurrë, pavarësisht nga fakti se të gjithë të rinjtë në lagje nuk mund t'i hiqnin sytë nga ajo.

Dikur mendoja se ishte e çuditshme që nëna ime nuk më linte të flisja me të ose ta vizitoja, edhe pse Abla Safa jetonte vetëm. Sa për nënën time, ajo vetë tregoi pak prirje për të folur me të, megjithëse ishte e qartë se në çdo shtëpi Abla Safa kishte një grua shoqe - edhe pse jo një shoqe të ngushtë - qoftë një vajzë e re, një grua apo një nënë.

Disa magjepsje i bënë këto gra të kultivonin miqësi me të, megjithëse ajo nuk i vizitonte të gjitha rregullisht.

Një herë, ndërsa po kthehesha nga shkolla me nënën time, pamë Abla Safën në hyrje të ndërtesës ngjitur me apartamentin. Ajo po mbështeste dorën rreth gjirit të shërbyeses së Teto Asmat dhe po e nxirrte nga manteli në mes të ditës. Vendosa të thërras Abla Safën por nëna ime më hodhi aq fort sa që gati sa nuk më keputi krahun dhe filloi të nxitonte me nervozizëm drejt banesës sonë. Nuk e kuptoja pse nëna ime po sillej në këtë mënyrë. A po e dëmtonte Abla Safa çupën apo po bënte një veprim të turpshëm, për të cilin më mirë të mos isha dëshmitar që të mos shkoja në ferr?

E dija që Abla Safa nuk po e dëmton çupën sepse të dy dukeshin plotësisht të qetë . Shërbyesja e teto Asmat nuk po bërtiste apo qante ashtu si çdo ditë kur teto Asmat e rrahu atë.

Unë gjithashtu e dija që të dy ata nuk po bënin një veprim të turpshëm sepse të gjithë foshnjat i kapin duart rreth gjoksit të nënave të tyre ndërsa thithin, madje edhe në rrugë ose gjatë një vizite.

Atëherë, përse nëna ime vazhdoi të lotonte dhe hidhte me hidhërim gjërat rreth banesës derisa Abla Safa erdhi për t'u pajtuar me të? Abla Safa bëri me nënën time atë që kishte bërë me çupën, pastaj ata u zhdukën në dhomën e gjumit dhe mbyllën derën, duke dalë vetëm në mesnatë, para se babai im të kthehej nga udhëtimi i tij jashtë vendit.

E tëra që dija ishte se më pas Abla Safa ndaloi së vizituari shoqet e tjera gra dhe erdhi vetëm në shtëpinë tonë. Sidoqoftë, nëna ime nuk më linte të flisja me të. Ndoshta kjo është arsyeja që sot ende ëndërroj që Abla Safa po më ngjesh gjoksin me dorë dhe po e nxjerr nga uniforma ime e shkollës, dhe sikur gjiri im po lulëzon dhe lulëzon në dorën e saj ...