Pse i duhet Parlamentit Tanush Çaushi? Një histori e vogël që thotë shumë
- miremengjes.net
- Mar 24
- 2 min read
Nga Anxheka Qyshka
Isha në një takim publik, nga ato që zakonisht shkon me mendimin “asgjë s’do ndryshojë”.
E njerëzit rreth e përqark flisnin, pyesnin, ankoheshin, dhe unë rrija në fund të sallës me duar në xhepa, gati për t’u ngritur e për të ikur. Derisa foli ai. Nuk e njihja më parë. Djalë i qetë, me zë të thjeshtë, që nuk bënte zhurmë, por kur foli, të gjithë heshtën.
Quhem Tanush Çaushi, tha. Une kam ardhur tju jap nje mesazh per jeten dhe shendetin..
Aty e kuptova se ky njeri ishte ndryshe. E kishte fjalën si puna – të thjeshtë, të drejtë dhe pa lyerje.
Tanushi nuk është politikan që vjen me çantë të gatshme e broshura ngjyrash. Është inxhinier ndërtimi. Aktivist. Njeri që e njeh hallet nga brenda. Jo nga televizori.
Ka jetuar sfida që të tjerët i shohin vetëm në raport. Ka përballuar sëmundjen si burrë, pa u ankuar, pa bërë viktimën, por duke ngritur të tjerë në këmbë.
Ka ndihmuar të tjerët kur vetë kishte nevojë për ndihmë. Ka ngritur zërin për ata që askush nuk i dëgjon – për personat me aftësi të kufizuar, për njerëzit që përballen me sistemin shëndetësor të pafuqishëm, për të rinjtë që largohen sepse askush nuk i dëgjon.
Ai nuk është as i majtë, as i djathtë. Ai është me njerëzit. Me Sarandën. Me Shqipërinë.
Programi i tij nuk është një listë dëshirash. Është një plan i thjeshtë, por i drejtë:
Shëndeti si investim, jo si barrë.
Turizëm dhe agroturizëm që sjell punë, jo beton.
Bujqësi që ushqen dhe rrit ekonominë.
Punësim dhe dinjitet për të rinjtë.
Meritokraci, jo miqësi.
Respekt për familjen dhe për atdheun, jo flamur për fushatë.
Dhe për çështjen çame, flet troç: E vërteta nuk kërkon hakmarrje, por drejtësi dhe respekt. Nuk ndërtohet urrejtje, por fqinjësi me dinjitet.
Tani, sa herë e dëgjoj Tanushin të flasë, më kujtohet ajo ditë. E nuk kam më dyshime.
Saranda ka nevojë për një zë të tillë. Për dikë që nuk vjen për t’u dukur, por për të bërë.

Comments