Po bie bore

Po bie debore

Po bie dëborë e qelqtë.

Udhëkryqi – i tëri u zbardh.

Flaka u shua.

Vështrimet u bënë cingërimë.

Aroma e myshkut tutje fluturoi,

u bë e shkuar....

Dhe ndjenja përngjante

me një fjollë dëbore.

Në qiell pikturonte

sfondin e mjegullt të shpirtit,

aureolën e hënës

dhe puthjen që shkithej në ajër.

Nga Gladiola Jorbus